zjeżdżam do ciebie deszczem po szybie

gdy wypatrujesz myśli przy oknie

w smugach kolorów iskrzących ścieżek

i czekam chwilę na rzęsach powiek

nabrzmiewam kroplą na słonych szlakach

tam gdzie milczenie zagryza usta

wisząc pomiędzy oczekiwaniem

jak w pięciolinii samotna nuta

spadają z twarzy jak słowa z wiersza

jedna za drugą pędzi i goni

i zawstydzone stygną powoli

między brzegami wilgotnej dłoni