Stanąłem na krawędzi Życia

I ujrzałem wszelką Prawdę.

Poczułem wtedy niesamowity ból i rozpacz,

Potem już nic.

Nie czuję już bólu, strachu ani pożądania.

Moje myśli zostały wyzwolone.

Teraz już wszystko rozumiem.

To jest kres mej nędznej i jedynej drogi.

Poznałem okrutne tajemnice Ludzi,

Ludzi, którzy mnie zawiedli.

Tajemnice zadające cierpienie niczym sztylety.

Wiem, że mój czas dobiega końca,

Więc proszę tylko o jedno.

Kiedy Ty będziesz rozmyślać o Życiu,

Nie zapomnij mnie.

Ja będę wszędzie

Tam, gdzie tylko spojrzysz.

Ja będę Wolny,

Ty zaś pozostaniesz Niewolnikiem.

Proszę,

Nie zapomnij mnie.