Prawda

Praw­da to od­wa­ga  

Choć by­wa oczy­wis­ta  

I cza­sami na­ga 

I tyl­ko ona jest cieka­wa –

By­wa nie do zniesienia

Bo często ludzie  

W miej­scu praw­dy bu­dują marze­nia.

By­wa tez smut­na i trud­na  

Oraz trauma­tyczna niczym

Czar­na stud­nia

Lecz urok tej da­my jest zna­ny  

Bo jej siłę wszys­cy poz­na­li 

Ciągną za nią ludzie nauki pra­cy i su­mienia

Boją się jej

roz­pus­tni­cy i łot­ry 

Boją roz­licze­nia

Praw­da też za­bija tych co ją poz­na­li  

Świadków praw­dy prze­cież często mor­do­wali  

Bo praw­da to wiel­ka ko­rona  

Lecz ja­ko wiel­ka jest też i cier­niowa.