miłość głęboka niepowtarzalna

w starych romansach i na obrazach

dzisiaj niemodna nawet banalna

a nam mój drogi wciąż się przydarza

serca rzeźbione w najtrwalszej skale

lecz dusze ciepłe bólem spękane

nazbyt cierpiące ranione stale

bliskie do granic i zakochane

burze wciąż gnębią śnieżne zamiecie

grady co lodem na oślep biją

łzy przeznaczone raczej kobiecie

kiedy siniaczą z ogromną siłą

nad naszym domem nadmiar błękitu

swoim ciężarem dosięga dachu

kiedy  się boję mocno mnie przytul

zbyt dobrze znamy uczucie strachu

ściany spękane lecz się nie damy

póki wierzymy w miłość kamieni

kiedy kolejną bitwę przegramy

serc naszych nigdy nic nie odmieni

Foto: net