Tekst 14 z 31 ze zbioru: Moje takie tam...
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2017-02-26 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1793 |

Ujarzmił wiatr,
oswoił ogień,
ziemię zaorał,
zbudował dom
i cudem nazwał niewyjaśnione,
nauce przyznał odkrywczą moc
i wielką stworzył potęgę słowa
co może strącać i wznosić na szczyt
i tylko śmierci nie mógł pokonać,
zawsze przychodzi i kończy nasz byt.








oceny: bezbłędne / bardzo dobre
A z tym wiatrem to też nie tak do końca, są przecież powietrzne trąby. Zresztą coraz częstsze :)
:)))
Czyli temat piękny acz rozpatrywany od dawna .
Przeczytałem z przyjemnością.
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Oczipowanie ludzkiego organizmu, cyborgizacja pojedynczego człowieka przy pomocy wszczepionych czujników i sterowników - a dzieje się to już na naszych oczach w najbogatszych krajach świata - na pewno też wydłuży życie ludzkie o następne dziesięciolecia
i nikogo z nas wcale to nie dziwi
Dla nas,
którzyśmy posłali - w czas ogólnoświatowej pandemii! - łazika "Perseverance" na Marsa,
to pestka!