sztuka komunikowania

mówienia pisania

to sztuka przemilczania

pomijania zatajania

maskowania kolorowania

sztuka unikania lawirowania

kunszt gdakania

gdak! gdak! gdak!

zagadywania obgadywania

o pogodziemodzie

gadu gadu gadania

sztuka poprawnych cytowania

cyt! cyt! cyt!

z trwożnym szeptaniem

za siebie oglądaniem

i klajstrowania tego

co niewygodne kunszt demagogii

mitów sztuka szerzenia

głów tumanienia

i życzeńobietnic składania

bla! bla! bla!

pierdzielenia waty w gębie

sztuka międlenia

i rechotania

rech! rech! rech!

kunszt kozakiewiczem gestykulowania

i kadzenia swoim

za plecami innego

kacapa niekumatego

sztuka pod nosem mamrotania

przez zęby cedzenia

tego marudzenia zawsze biadolenia

z kumy! kuma! kumem!

się kumania w sieci tej sitowia

sitwy kunszt żabokumobabolenia

warszawiaku wrocławiaku

szczeciniaku rzeszowiaku

niechże twój język giętki powie

co w twej pięknej siedzi głowie

nie życzenia obietnice

nie o żninie cyprze czar wenecji

przesącinie mody i pogody

w gadce gody

gadka! szmatka! bez pokrycia!

bo to nie twej myśli twory

serca twego rytmy bicia

lecz ględzenie pierdzielenie

w bambus tylko w bambus

i w bambusie chromolenie

o Demostenesie

jak to robiłeś

że mówiłeś

12.03.2012