rzeczywistość zwalnia w powietrzu lekkim

od ciszy. niespiesznie płynie

kiedy wychodzisz z cienia góry,

by podarować mi wszystkie kwiaty Himalajów

i roztargniony uśmiech.

lasy czerwone od rododendronów

zawstydzą moje myśli. opadną

powieki jak płatki sadów

kwitnących w dolinach pod szczytami,

gdy podarujesz.