Poezja najprawdziwsza :)

Bardzo serdecznie :)))

Przypomina mi piosenkę NIEMENA.

i że dobrze Piotrze, że czasami Ci się wracac chce...

Zdania złożone PODRZĘDNIE, z okolicznikowym zdaniem przyczyny, zaczynającym się od "że" /w znaczeniu "bo", "ponieważ"/

np.

Że bolała go głowa, poszedł się napić.

albo

Że pożar zniszczył całą stodołę, nie było gdzie składować siana.

itp.

Konstrukcja wiersza opiera się w całości wyłącznie na sekwencji zdań przyczynowych, bez zdania głównego, czyli bez konkluzji. W rezultacie nie ma wniosku końcowego, brak konstatacji - i tak sobie trwamy w "zawieszeniu" podobnie jak zawieszony komputer. Jest jakaś przyczyna tego CO JEST, niestety, nie ma nikogo, kto by coś z tym zrobił.

Ten liryk - to egzemplifikacja tego, co obserwujemy dookoła: wszyscy widzimy milion powodów oraz przyczyn, z którymi boryka się człowiek, lecz jakie jest wyjście - nie wie nikt