w rytm roztańczonych włosów

śnieżnych stokrotek bosych

tańczy poziomkowy szal

zamyka oczy kwiatom

wieczorne senne lato

i księżyc już poszedł spać

westchnęły wdzięcznie wrzosy

konwalii pełny koszyk

oddzwonił koniec dnia

zagląda w nocne oczy

kroplami zimnej rosy

srebrzysty wody blask

nocna przykrywka nieba

księżyc jak piętka chleba

sam się już prawie zjadł

wiatr chmury powycinał

jak pająk w pajęczynach

i zaczął na harfie grać

http://youtu.be/6JcIgpcUcMM