Bardzo ciekawa perspektywa pozbawionego twarzy lirycznego "ja", które jest nieokreślonym kubikiem Trójwymiaru ("jestem tym, co ciebie otacza", "poruszam przed sobą powietrze", "przestrzeń którą wypełniam sobą"). Równie nieodgadnione jest tutaj liryczne "ty" ("wcale nie musisz mnie lubić", "wystarczy że przychodzisz", "błyszczysz szczegółami"). Ten "ty" - to kolejny pozbawiony twarzy jakiś kubik Trójwymiaru. Może to... pies?? a może obce dziecko? kobieta? Nie wiemy niczego na pewno. W każdym razie musi to być Ten/Ta/To, Co Ma Nogi, skoro przychodzi i jakoś uszczęśliwia czasoprzestrzeń TU i TERAZ, ten "horyzont rozproszonych rozmów"

"ciąg mierzony szczęśliwą nudą" w sekwencji wierszy w tym "międzyczasie" wskazywałby w swych podtekstach na bardzo dyskretny erotyk.

Mądra, piękna liryka