Uliczna kapela

A więc tak czuwa pole namiotów

Niczym rosa rozrzucona na ściernisku

Promieniem słońca wzięte do lotów

Oscyluje miłosierdziem w locie dysku

Oto pątnicy na szlaku pienia

Kompas  intencji rysuje drogę prostą

Werble stóp w locie do przeznaczenia

Wydobywają z kanonu wartości czystą

To wygoda mieć kapelę wiary

I miłość zdolną wyzwalać dar ofiarny

Być człowiekiem wedle świętej miary

I światu odsłaniać  wieczny byt pokorny

Dzięki za kapelę pielgrzymkową

Za ożywczą  nutę solarną

Za kogoś tam w ustach z pieśnią nową

Za kogoś tam z otwartą dłonią ofiarną

Za rozkosznie porywające płomienie

Za Opatrzność w pątniczym procesie

Błogosławieństwa nie zostawię w Edenie

Werbel kroku dla ciebie go niesie