Tekst 76 z 148 ze zbioru: Promyk świtu
| Autor | |
| Gatunek | obyczajowe |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2025-04-07 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 323 |

Starzenie
Kora mózgowa traci młodości blask
Będzie tracić to, co ofiarował świat
To co śmiertelne, to co przepadłością
Strawi ogień, stanie się prochu dyktat
A to co nadchodzi posiada inny blask
Zobaczy światło, będzie lazur miała
Będzie szybowała, sławiła lazur
Świat odejdzie, będzie wzrastała chwała
Powoli gubi błądzenie tu i tam
Usilnie odmienia posiadany kształt
Wyginając poza orbitę świata
Radośnie podłącza się w zbawczy ryczałt
Uczy się szybować ze skrzydlatymi
Z tymi co uzyskali zbawcze stroje
Mając światło, spełnia akt dążenia
Wzbijają się na niebiańskie pokoje







