Jeżeli symbolizm (Verlaine, Ibsen, Strindberg, Kasprowicz etc.) uwzględniłby w swym programie limeryki, to ten poprzez kolorystykę własną, jest tego znamiennym przykładem ;-)

Bardzo ciekawy limeryk - odbiega od tych prostych konstrukcji, które najczęściej w necie sie sieją i przypominają niewyszukane żarciki.

Ktoś mi opowiadał, że mieszali ją z mlekiem po czym cieszyli się uzyskanym kolorem wrzosu.

I nowatorskie! Nazwa obowiązkowej w limerykach miejscowości jest tutaj także tzw. materiałem pędnym dla finalnego produktu tego z pierwszego od niechcenia tłoczenia.

Dena i tura (patrz nagłówek) są jak denaturat = wypijesz kilka łyczków

bul-bul-bul

i w najlepszym razie zaniewidzisz. W tym najgorszym szlag ciebie trafi.

W latach 90-tych w Ż. ludzie pili skażoną metanolem "dyktę" /była dużo tańsza niż jakikolwiek alkohol/. Któryś z tamtejszych pijaczków mówił mi kiedyś, że wystarczyło "przedestylować" denaturat przez zasuszony chleb (??), by odzyskać czysty spirytus