Przejdź do komentarzyUmierająca maszyna
Tekst 1 z 5 ze zbioru: wiersze
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2018-07-26
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1387

/tchnij życie w zepsutą maszynę

niech martwe ciało transformuje/


stworzona na podobieństwo swego demiurga

pragnęłam tylko jego miłości

dotyku ciepłych ludzkich dłoni

uspokajającego tembru głosu

lecz byłam kolejnym tytanowym wynalazkiem

bezduszną skorupą z numerem seryjnym


teraz w głębinach procesorowego mroku

jestem umierającą w samotności maszyną


stwórco boję się

  Spis treści zbioru
Komentarze (8)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Piękny, mądry wiersz :)
avatar
Witaj na Publixo, Assassin :)

Dzisiaj już komentowałam Twój wiersz (na B.), ale powtórzę - Trzeba przekuć strach w bunt.

Pozdrawiam i życzę powodzenia na P. :)
avatar
piękny Moniko :)
avatar
Głęboki w wymowie wiersz i niekonwencjonalnie napisany, ale... No właśnie to maleńkie ale. Dwa pierwsze wersy powinny być wzięte w cudzysłowy. Ukośniki pełnią zupełnie inną rolę.
avatar
Witaj, Assassin. Doskonały egzystencjalny wiersz.
Miło Ciebie tutaj czytać. :)
avatar
Dziękuję za komentarze, sugestie i oceny :) oraz ciepłe przyjęcie na P :):):)
Pozdrawiam serdecznie :)
Monika
avatar
Nieczęsto wchodzę na białe i wolne wiersze.
Ten spodobał mi się, ze względu na przesłanie. Człowiek-Stwórca i jego dzieło... To nasza przyszłość? Kto przejmie pałeczkę w rozwoju inteligencji? Roboty? Czy androidy? Co z gatunkiem ludzkim, a więc biologicznym?
Pzdr.
avatar
Hardy...dziękuję tym bardziej za odwiedziny :)
© 2010-2016 by Creative Media
×