Święte jezioro

Ach jakże nie zgodzić się na to

By kurz całego dnia w kądzieli

Opadł na dno jeziora

W ożywczej kąpieli

By żagiel łódki z błękitu

Nie ciągnął przez białe lilie

I tchnął w uroczysty taniec

Między czyste łabędzie

Perły i kryształy jak Korona Narodu

Ozdobiona w ideały

Wychodzi ociekająca z wody

Gotowa do Ostrobramskiej Drogi