Cierpienia pętla

poluźniona opadła

na dno Wieczności –

co więc zostanie

głos - - muzyka - - - lub może

mimiczna zmarszczka

artyzm iluminacji

lśnienie… błysk… blask… poświata?

Lecz tu wiatr pachnie bzem i

z deszczem mgłą miecie

w sen przetworzone

nasionko klonu

skrzydlasto przemieszczone

międzyprzestrzennie…

*

Moja tęsknota

ręce twoje wyciąga

jak liście – tam Nikt

ze Zmarłych cielesnością

niby wodą za szybą - - -

- - -

czy szkłem z powietrzem -

*

Nie ma śmierci bez

sensu - widzę po swojej

rzekł mój Anioł Stróż

31.10.2009

https://www.youtube.com/watch?v=imeMFLt_eyk

Wiersz pochodzi  z autorskiego zbioru b_d_c „Etiudy domowe Pogórza na pięć wierzb” (Wieliczka 2010. – s. 66-67). ISBN 978-83-924501-7-7.

Niegdyś zamieszczony na PubliXo pod nickiem  „wrzos10” w wirtualnym tomiku „Chopiniana”