Przejdź do komentarzyjego ostatnia podróż...
Tekst 8 z 9 ze zbioru: Początek
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2011-12-03
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2350

złamana wpół przed twym obrazem

na klęczkach błagam

choćby o jedno spotkanie

niepewna jego szczęścia

za dnia wyglądam go w chmurach

nocą poszukuję w gwiazdach

lecz jego tam nie ma

czy dotarł już do kresu podróży

a może wciąż z walizką niespełnionych marzeń

zagubiony w powietrznych korytarzach

szuka mlecznej drogi

którą ty wyznaczasz

wieczny podróżnik w wygodnych butach

może już do twych drzwi puka

  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Piękna metafora ludzkiego losu. Bez patosu, prawdziwie...
avatar
Ostatni etap życia, ukazany w formie znaków zapytania; ciekawie, pokornie...Pozdrawiam.
avatar
Dziękuję za ten piękny wiersz, dla mnie na czasie ...
avatar
Kiedy mowa o czyjejś ostatniej drodze (patrz nagłówek i kolejne wersy), nie mamy żadnych wątpliwości: chodzi o zmarłego.

Wiersz jest modlitwą o łaskę wiedzy na temat Podróżnego i tego, czy SZCZĘŚLIWIE dotarł do celu...

Piękny przykład nowoczesnej pieśni żałobnej
© 2010-2016 by Creative Media
×