Na Wołyniu

Dzięki

Ułasowi Samczukowi, który znacznie ode mnie starszy, głębiej historycznie mógł sięgnąć w bogatą zagadkę Wołynia, i dzięki temu napisał epopeę wołýńskiego chłopa, Wołyń, mogę dzisiaj, jak na ślizgaczu, pływać sobie po zdradliwych falach mojej utraconej, chyba niesłusznie, choć z wyrokami historii trudno dyskutować, mojej ojcowizny. Przewrócona do góry nogami  rzeczywistość, już taka zostala i trzeba było nauczyc sie chodzic, nogami do góry. Teraz mogę znowu chodzić normalnie, ale to już nie wraca mi dawnego chodzenia po mojej pierwotnej ojczyźnie. Tłumaczę z ukrainskiego na polski Woĺyń część drugą i trzecią / pierwsza przetlumaczyl w 1938 na polski Ksawery Pruszyñski/ i wracam na swój ukochany chłopski Wołyń, jak do domu rodzinnego przodków.

Zapisuję to, aby nie zginęło, jak wiele poprzednich zapiskòw...