Z tą słonością Wszechświata to bym nie przesadzał. W ziemi jest wiele innych minerałów. Ale bardzo mi się podoba to, jak Pani opisała, że moje morze... musiałem obetrzeć łzy.
Więc moje morze falę toczy. Tak. Teraz zrozumiałem, że chodzi tutaj o tęsknotę. Dotarło do mnie, z falą.
Pani potrafi... właściwie nie wiadomo jak to ująć.
Bardzo dziękuję za ten wiersz.

PS Proszę wybaczyć, że to morze słone nazwałem swoim. Albowiem w słojach drzewa też drzemie sól. Sól tęsknoty ma się rozumieć. A to, że utożsamiam się z całym drzewem, wraz z jego okolicznościami... To chyba nie jest źle.

Krew dopiero jest słona, a krew jest życiem :)

Słone są matczyne wody płodowe (mają skład chemiczny typowy dla kropli Wszechoceanu), w których to /wodach płodowych/ tak pięknie rozwija się każde zdrowe maluśkie dzieciąteczko

Ale te wielickie solne złoża - podobnie jak sól z Bochni - są pochodną wcześniej tam zalegającego - przez całe tysiąclecia - płytkiego Pramorza