Wiesz, ostatnio bardzo poważnie rozmyślałam o moich życiowych perspektywach, możliwościach, o dalszym rozwoju osobniczym... A było to po spotkaniu z moim znajomym eks-belfrem, który mądrością mnie oświecił, że człowiek całe życie uczy się i głupi umiera! 

No cholera! A ja tak zaniedbałam pobieranie nauk, że zamiast głupią zejść z tego świata, to zejdę jeszcze głupszą! Wskoczyłam więc w google celem poszukiwania właściwej edukacyjnej ścieżki! No i znalazłam -Uniwersytet Trzeciego wieku dla grupy pt. wychowanków 60+! Z obawy, czy mój plus nie przekracza przypadkiem wymogów formalnych, zadzwoniłam do Heniutka, aby zasięgnąć konsultacji. 

A on mi od razu wyśpiewał ”Gaudeamus igitur!` i `Vivat nostra academia!”, i powiedział, że tam musi być chemia, bo on też się niedawno do tej akademii, jakimś zbiegiem okoliczności, zapisał. Ale że i wypisać się zdążył, bo woli już być głupszy, niż mądrzejszy. Zapytałam, cóż go tam tak bardzo rozumu nauczyło, że taką odkrywczą myślą błyska. A on, że program mają taki, że uczą między innymi przez obcowanie z kulturą i sztuką. Najpierw to on się był ucieszył, bo lubi niezłe sztuki, ale że ich grupę powiedli do teatru na „Upiora w operze”... I gdy tylko Heniutek wszedł do foyer, to tłum tam zgromadzony od razu zaczął mu klaskać i wiwatować! Bo podobno taki podobny do bohatera spektaklu. I że było to dla niego po prostu upiornym doświadczeniem! Więc szybciutko salwował się ucieczką z foyer i ze wspomnianej świetlanej akademii. I że jeśli ja chcę być taka kulturalna, to... „proszę bardzo!” 

Podziękowałam Heniowi serdecznie za całoksztalt refleksji w temacie kształcenia ustawicznego i gogle na nos włożyłam, by mądrzej wyglądać, bo zgłupiałam i nie wiem co o tym kształceniu, a tym bardziej o wychowaniu, myśleć. 

Ale teraz kończę, bo postanowiłam jednak nauki pobierać w szkole tańca latynoamerykańskiego, bo tam podobno można nieźle wykształcić - bioderka. A w moim wieku, to dopiero sztuka!!!