Bieg po zdrowie

Biegam po lesie, po leśnych dróżkach kołuję,

Coraz szybciej i szybciej, choć tchu mi brakuje.

Uparcie i wytrwale własne pokonuję słabości...

I nagle czuję — jak wiosna w mym sercu się mości.

Dziwne to uczucie, wszak daleko do wiosny,

Jednak w sercu jej ślad odczuwam radosny...

Poprawia się mój nastrój i samopoczucie,

Pogoda ducha powraca, a nawet i... chucie.

Z wiosenką w sercu powracam do domu,

Czuję zmęczenie lecz nie skarżę się nikomu.

Wszak warto było tak zdrowo się pomęczyć,

By spostrzec jak Natura do człeka się wdzięczy.

Dość kontakt mieć z jej łonem, kiedy tylko się da,

A ona już sprawi, że przestaje być ważna pogoda...

Czy wiosna, czy zima, czy słońce, czy plucha,

Uśmiechnięci będziemy — od ucha do ucha.

* Gif z Internetu.