Zasłona

Jeszcze dwa światy

dzieli cienka zasłona

gdy wstaje świt za oknem

trzeba storę usunąć

by światło wziąć w ramiona

Ziemię i niebo

dzieli woalka

długo musisz pieścić czas

aż zapomni cykania

i odsłoni wieczną twarz

Spojrzenie z stamtąd

odsłania prawdę

wzrostu drzewa na ziemi

losu figowych listek

i owoców zbierania

gdy światło wiary

z dłoni przystaje do klucza

otwierają się bramy niebios