Krwawa sygnatura. Sekret Caravaggia na Malcie
tak dużo
O mowie sfinksów Tekst 118 z 130 ze zbioru: Kontynuacja kontynuacji satyrycznych kontynuacji
| Autor | |
| Gatunek | satyra / groteska |
| Forma | fraszka / limeryk |
| Data dodania | 2020-01-21 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2247 |
O mowie sfinksów
Powiedział Franek znad Baryczy,
że pora mowę sfinksów ćwiczyć,
gdyż od pewnego czasu
mamy nadmiar hałasu,
bo dobra zmiana strasznie krzyczy.
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
Od rana do rana,
By przekrzyczeć szpaka,
Co drapał bociana*).
......................
*) Szpak drapał bociana -
Zgadywanka znana -
A potem była zmiana,
I bociana drapał szpak.
Ile razy bocian drapał szpaka?
Policz sobie. Zgadywanka taka.
W tle głęboko filozoficzne pytanie,
C O ci daje jakakolwiek zmiana, skoro szpak wciąż drapie bociana
i dziad gada do obrazu
/a obraz doń ani razu/.
Odkopany z piasków Sahary
/i wciąż zasypywany piaskami Sahary/
Sfinks
(patrz miniatura)
na temat każdej /dobrej, lepszej i najlepszej/ zmiany wymownie milczy od 10 (??) tysięcy lat