Przejdź do komentarzyJoanna
Tekst 8 z 22 ze zbioru: skrzydła
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2017-01-28
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1741

Joanna


Ciekawa każdej rośliny

zrywała dziko rosnące trawy,

układała w bukiet,

by piękno mieć przy sobie.


Tajemnica i ona,

przenikały się w sobie szukaniem,

widocznej z dali na zboczu gór,

gdy nie było mgły lub deszczu,

drogi.

Wąskiej, coraz węższej.


Gdyby tam rosły kwiaty,

pobiegłaby, ale na tej drodze

piękno jest ukryte.


Oczy nie widzą, by nie uległy

zbyt szybko

temu, co o wiele cenniejsze,

kryje w sobie droga.




  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Bardzo ciekawy u zmuszający do myślenia wiersz. Ale najdłużej myślałem wtedy, kiedy próbowałem rozszyfrować drugą strofę. I wydaje mi się, że ją odczytałem właściwie. Moim zdaniem wersy trzeci i czwarty są wtrąceniem. Dlatego, by to precyzyjnie wyartykułować, należało wtrącenie wydzielić myślnikami, a nie przecinkami. Ponadto przecinek po pierwszym wersie jest zbędny.
avatar
Ukryte piękno to dusza,może fruwająca?Wiersz bardzo dobry.
avatar
Bardzo dziękuję za komentarz.Serdecznie pozdrawiam.
avatar
Wiersz drogi - bezcenny :)
avatar
Wiersz drogi (jak film drogi czy powieść drogi) - to gatunek poetycki, a nie jego wycena jubilerska.

Kim jest tytułowa Joanna? Matką Joanną od Aniołów?
© 2010-2016 by Creative Media
×