– Wasza Cesarska Mość, czeka delegacja profesorów tutejszego uniwersytetu. 

– Uniwersytetu? – Monarcha wydął wargi. – Jakiż tu może być uniwersytet? Ale niech wejdą. Ciekaw jestem tych wschodnich… magów. – Zaśmiał się z własnego konceptu. 

Delegacja profesorów weszła i ukłoniła się. Cesarz kiwnął palcem ku swojemu dworzaninowi. 

– Kim jest ten z przodu? – szepnął. 

– To wybitny profesor chemii. Jest też publicystą, satyrykiem. Lubi się nazywać filozoficznym próżniakiem. 

– I wykłada chemię? Chyba chłopom, jak wylewać gnojówkę. – Cesarz stłumił śmiech, zasłaniając usta dłonią. 

Zwrócił się do stojącego przed nim delegata: 

– Podobno wykładacie chemię – zapytał z ledwie ukrywaną ironią.. – A jakiejże to chemii uczycie? 

– Takiej samej, jak w Paryżu.