Tekst 8 z 8 ze zbioru: Uczuciologia
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2021-02-09 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 715 |
Oto ja –
schowany za zasłoną nocy
prorok dnia,
błysk w oku.
I ty –
rozebrana z nagości
dama ułudy,
kropla miodu.
My –
skrzywieni w uścisku
niespełnieni kochankowie –
kilka słów.
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
- zawsze sformułowane "w głowie" przy pomocy słów -
jest niedopowiedzeniem.
(patrz tekst i wszystkie nagłówki)
Co trzeba zrobić, by SŁOWO /"my"/ nie zawisło w niebycie, lecz ciałem się stało?
("Biblia", ewangelia wg św. Jana 1; 1-18)
We własnym życiorysie to ty jesteś kowalem własnego losu i tego, z kim tworzysz owo dopowiedziane "my".
Olśniewająca liryka refleksyjna
jak Szpieg Carramba z Krainy Deszczowców
za zasłony nocy,
a "ty" - to dama ułudy,
(vide bohaterowie tej damsko-męskiej kombinacji)
to witamy w Krainie Oz, gdzie w towarzystwie pieska Tota, Stracha na Wróble, Blaszanego Drwala i Strachliwego Lwa pierwsze skrzypce gra zawsze sierotka Dorotka.
Niezdolność odróżniania realu od fikcji prowadzi nas do "zawieszenia".
Się. Na końcu języka.
No, zaraz!... chwila! ..., no! mam to na końcu języka!
Twój język jest kreatorem rzeczywistości, w jakiej żyjesz. Wystarczy nauczyć się
i n n e g o
/niż ojczysty/
języka,
by jak w Sezamie otworzyły się przed tobą całkiem nowe wrota
i perspektywy