na obrzeżach kapelusza

wiszą słowa w kroplach deszczu

kapią w dłonie iskierkami

ledwie się na palcach mieszczą

„nagle mylisz ulice

nagle gubisz godziny”

ktoś potrząsnął sakiewką

z poetyckiej tkaniny

wysypały się rymy

jak mogły najgęściej

w brzęczącym pośpiechu

w `pogodzie na szczęście`