powstrzymać falę na morza brzegu

znowu spieniona

uderza w ziemię

pośród pomocnych ptasząt zaśpiewu

oczyścić piasek

świtania lśnieniem

wiele ziarenek sklejonych łzami

promykiem z nieba

suszyć próbować

a jednak trudno serce omamić

nie wystarczają

już tylko słowa

samotne ślady na plaży słońce

w bezruchu cienie

to dla nich koniec

lecz chwile blasku na horyzoncie

portowe światła

chociaż zamglone