jakżem zbłąkanym w mej duszy splocie

zgniłych owoców spleśniałych lśnieniach

pośród stokrotek gdzie cienie złotem

tam promień ciemność próbuje zdzierać

lecz w strofach inne uśpione słowa

na horyzoncie mgłą tam spowite

wciąż w tajemnicy muszę je chować

do chwil ostatnich gdy skończę życie