podnoszę głos

w ciasnym

jak komora serca pomieszczeniu

rozbierasz wzrokiem kobietę z kalendarza

ślinisz się na widok morskiej świnki

w takich jak ty wbijam szpilki

szary dzień maluje znużenie

niechętnie uśmiecham się do nieba

słońca dziś mi potrzeba

tylko narzekasz

jeszcze jedna szpilka

to taka gra chińska receptura

na gorsze dni

zamykam się do puszki po śledziach

przy nabrzeżnych tawernach

wyciągam wnioski ze starej wersalki

na desce prasuję wspomnienia

nic dodać nic ująć

wystarczy nad stawić uszy i kogoś podpuścić

wiesz kto co mówi na podwórku

wbijam szpilkę

niezgoda kiełkuje

jak ręką o stół