A przecież mi żal

(pastisz pieśni Bułata Okudżawy o w/w tytule)

Co było nie wróci i szaty rozdzielać by próżno,

cóż, każda epoka ma swój obyczaj i ład,

a przecież mi żal, że nie mogę ustrzelić Putina,

tak chętnie bym dziś choć maczugą rozwalił mu łeb.

A przecież mi żal, że nie mogę ustrzelić Putina,

tak chętnie bym dziś choć maczugą rozwalił mu łeb.

A potem z rozkoszą powiesił na pierwszej latarni,

niech bestia na niej w męczarniach czeka na swój kres,

zaś sępy i lwy poćwiartują to ścierwo na strzępy,

ażeby już nikt nie ucierpiał przez sukinsyna.

Zaś sępy i lwy poćwiartują to ścierwo na strzępy,

ażeby już nikt nie ucierpiał przez sukinsyna.