Krwawa sygnatura. Sekret Caravaggia na Malcie
tak dużo
Portret nocy Tekst 112 z 141 ze zbioru: Liryki rzucone na porywisty wiatr
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2023-07-23 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 624 |
Noc ma wielkie oczy
Purpurę na ustach
Bo latarnie czarodziejki
Na oślep rzucają złudzenia
Żonglują oranżowym nonsensem
Nim świt szarością oblecze
Portrety tonące w kałużach
_--------------
Foto - ilustracja własna
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
Kilo kitu!
Portret nocy
Nie ma mocy
Już od świtu.
Pani spod nocnej latarni /bo w tekście właśnie o niej mowa/ żyje krótko i intensywnie tylko jako ćma