dziękuję ci ciało że nosisz

in vivo wodę

którą piję bez opamiętania

zatrzymaj ją w zakamarkach tkanek

żebym mogła żyć

mimo pustyni

dziękuję ci ciało że bierzesz

z mojej ręki

diatermię jak tabletkę

czy suplement diety

że żywisz się chlebem orkiszowym

zupą z marchwi

i lnem w każdej postaci

dziękuję ci ciało że zagłuszasz

ciszę nocy

stukotaniem serca

którego nie zatrzymam w imponderabiliach

i jeszcze za burczenie w brzuchu

i za ból który ostrzega

przed nieistnieniem

dziękuję ci ciało że inni poznają mnie

po chodzie i po orlim nosie

po rudych włosach

i po uśmiechu

który jest glosą do wąskich ust

i że ciągle mimo pokus i zmęczenia

jesteś mną

i jeszcze ci dziękuję

że nosisz mnie całą

mimo zaparć nerwic i braku wiary w siebie

i nie oglądasz się na zapłatę

choćby dobrym słowem