Choćbyś miał nie wiem jak pełną głowę, trudno się wypowiadać, kiedy jesteś zakneblowany

Emilio, trafne spostrzeżenie. :) Wtedy nie pozostaje nic innego — jak tylko pisać.

Znam sporo smacznych historyjek i je opowiadam, bo sam lubię takich słuchać.

Branimir, wprawdzie ust Twoich nie widzę, ale już się przekonałam, że masz dużo mądrego do powiedzenia, mniemam więc, że u Ciebie z mówieniem wszystko okey. ;)

Najwięcej czasu - i energii - zabiera nam wysłuchiwanie cudzych konfabulacji i bełkotu, święta racja!

Mówienie z pełną gębą to świadectwo pustej głowy.

Mówienie z pełną kieszenią i niedzielną "empatią" jest jeszcze gorsze.