Tekst 179 z 217 ze zbioru: to jest już koniec
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2023-09-30 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 600 |

wzbudziłaś we mnie iskrę
w naszym świecie płonie ognisko
mimo upływu lat zamieszkałaś
gdzieś w środku na dnie
duch unosi inspiracje
w wierszu coś łączy
dawne czasy przyjaźni
ulotne chwile których nie można
wymazać z pamięci
jak z pasją na uwięzieni pośród myśli
nie pamiętam twojego zapachu
nie pamiętam głosu widzę ciebie
czas rozmył nasze twarze
na zdjęciu razem niech tak zostanie







