Przejdź do komentarzydlaczego? dlatego!
Tekst 202 z 231 ze zbioru: Dialog na dwa krzesła
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2024-04-02
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń222

bo te wszystkie zakochania i miłostki 

(bez kozery rzucę nawet zgrzyt: miłości) 

po to tylko się zdarzają, proszę pana, 

aby wiersz przenikał smutkiem - aż do kości. 


one wszystkie - niespełnione i zdradzone, 

urodzone z rozczarowań, czytelniku 

te co w wierszach nostalgiczne mają loty, 

no a w życiu uziemiane przy kielichu; 


te dopiero się w poezjach wypełniają! 

że aż kapie rzewnie z wersów na bambosze! 

no bo po co komu miłość zmarnowana? 

niech pan powie, proszę pana. bardzo proszę. 


gdy logiki nie znajduje się w cierpieniach 

porzuconej albo właśnie zdradzonego, 

to alibi dla tęsknoty trzeba znaleźć 

i napisać coś na złość... wiekopomnego! 


będzie żyła chociaż w słowach jakaś wartość 

utracona i bezzwrotna - z exlibrisem... 

przetrwa miłość zapomniana z racji nowej - 

tej szczęśliwszej, którą celebruje cisza.



____________

* listopad 2012

  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×