Widzę każdy szczegół, 

mnogość detali. 

Słyszę oddech i myśli

Pędzące gdzieś w dal.

Jesteś bardzo blisko, 

choć tak daleko. 

Wzrok nasz się spotyka, 

usta trwają w milczeniu.

Bez słów, bez znaczeń, 

opowiadają historię 

przejścia przez rzekę.

Na drugim brzegu 

witasz mnie płatkami róż, 

które muska wiatr. 

Policzki spotykają się 

w ledwo wyczuwalnym geście.

Odurza mnie zapach 

tego, co tętni pod skórą — 

esencji pragnienia, 

naparu z ludzkiej miłości.