Tekst 114 z 126 ze zbioru: Promyk świtu
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2025-09-07 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 102 |

Matka Boża Pocieszenia
W Matczynym wzroku lśni ciche zaufanie,
Pogodna twarz, łzy ociera z troską.
„Zróbcie wszystko”, tak oznajmiła zadanie,
Syn Jej cud uczynił mocą boską .
Posłuszni Jemu, w wierze trwajmy chóralnie,
Bo w sercu Matki znajdziemy wsparcie.
Gdy zawiłość duszę szczelnie już otuli,
W Niej odnajdziesz zbawienne oparcie.
Jej wstawiennictwo moc cudowną posiada,
Kojący balsam na życia rany.
Zawierzmy się Maryi - niech nami włada.
Ona wyprosi łaskę u swego Syna.
Więc sercem czystym, pełnym pokory,
Niech otula nas łaskawa peleryna.







