Pół żartem, pół serio

Chodź tytule pod me pióro,

czekasz tutaj tak samotnie,

na tej białej, ślicznej kartce

tylko ty, i żadnych wspomnień.

Pozwól, że cię trochę zmienię,

tam odejmę, tutaj dodam,

wymażemy ten przecinek

chociaż ciutkę mi go szkoda.

Po ubieram cię w zadumę,

miłość, zdradę, śmierć, szaleństwo,

gdzieś dorzucę kilka wersów

trochę żartem, trochę serio.

Metafory trzy tabory

okraszone słów neonem,

pierwszy, drugi, Trzeci, piąty,

pędzi wagon za wagonem.

Parę rymów dla zabawy

aby szczupli mieli frajdę,

grubi tego nie pochwalą,

starzy jękną tylko z żalem.

W końcu wejdziesz na salony

żeby zacząć nowe życie,

lecz pamiętaj, że nie każdy

będzie witał cię w zachwycie.

Nazwą cię jak będą chcieli,

fraszką, wierszem, poematem,

rymowanką, miniaturą,

każda miara innym światem.

Będą rzucać ci pod stopy

miłe słowa i pogardy,

będą kłamać ześ jest cudny,

będą kłamać żeś jest marny.

Jedni ci uwierzą wcale

inni wcale nie uwierzą,

on przeczyta ciebie stojąc,

ona czytać będzie siedząc.

Wielu też cię nie zrozumie,

więc za dużo nie oczekuj,

co poeta miał na myśli ...

Nie wiadomo już od wieków.

05.10.2011r