Tekst 150 z 150 ze zbioru: Promyk świtu
| Autor | |
| Gatunek | proza poetycka |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2025-12-10 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 41 |

Być czuwającym
To ziemię przez trud przemieniać w urodzaj,
Siać ziarno sprawiedliwości i prawdy,
Pielęgnować kwiaty pełne obietnic,
Dawać radość z ogrodu obfitości.
Być iskrą, co wznieca ogień nadziei,
Być rzeką, co niesie życie i pokarm.
Być oddechem, który przywraca siły,
Być otwartym spichlerzem błogosławieństwa.
Być pokojem, co jedność przywraca,
Być tęczą nadziei na pochmurnym niebie,
Być znakiem, co kreśli drogę do portu.
Być skrzydłami unoszącymi w wieczność.
Być czuwającym teraz i na wieki,
Dla wszystkich pokoleń.







