LUSTRZANA INNOŚĆ

stopa się trawy oddechem upaja

wciska z rozkoszą w wilgotne ramiona

palce ostrożnie muskają czuprynę

dojrzałe kłosy nucą gdy nasiona

jak senne duszki co ujrzały światło

ciekawe świata sypią się z ukrycia

w objęcia wiatru co przypadkiem kroczył

wdzięcznie harcują zbudzone do życia

jeszcze nieśmiałe trzymają się razem

siostry i bracia o zielonych włosach

by w jednej chwili pomknąć z przeznaczeniem

ot boska szczypta owoców niebiosa

toteż się staram delikatnie suwać

po Pańskich łąkach jak strofach modlitwy

wchłaniam co szepcą cudeńka natury

lustrzana inność codziennej gonitwy