TRUDNE POŻEGNANIE

tak się trudno żegnać z miejscem dorastania

gdzie mleczaki opuszczały drobną buzię

stopy rosły zapomniawszy o proporcjach

wózek marzeń nie hamował bo na luzie

pierwszy dowód osobisty z miłym zdjęciem

od przedszkola pożądany glejt do kina

pierwsza północ z zielonymi okładkami

odtąd wracać można było po godzinach

zapłakała zawiedziona prohibicja

koktajlami o przedziwnych recepturach

gdy dorosłość zachwycała na parkietach

elegancją w maturalnych garniturach

kończynami nagle szybciej czas przebierał

rozszerzono znacznie program edukacji

w izbie przyjęć z wielkim szyldem `AKADEMIK`

wolnej strefie biologicznej fascynacji

koniec końcem magisterka rok w koszarach

pierwsza bańka (nie mydlana) z hukiem prysła

tak się trudno żegnać z miejscem dorastania

cudną sceną wie publiczność i artysta