jest ze mną od samego początku 

przypisana jak kolor oczu czy włosów 

dojrzewa coraz większą ilością obrazów 

nakładają się jak narastają słoje drzewa 

w miarę upływu kolejnych lat 

od czasu do czasu podrzuci fotografię 

zanim się lepiej przyjrzę zaciera twarze 

imiona zakrywa w jakimś celu 

potem znów wyostrzy fragment 

za rogiem domu z czerwonej cegły 

idzie czasem cztery metry za mną 

innym razem  równo dotrzymuje kroku 

nigdy nie wyprzedzi na odległość 

większą niż przejście ścieżką wśród 

dojrzałych kłosów pszenicy 

z niebieskim akcentem chabrów 

dobrze że jest i będzie ze mną do końca 

pozwala przekraczać próg 

być tam i po chwili tutaj 

w niewytyczonych granicach czasu