W zeszłym tysiącleciu

W zeszłym tysiącleciu ojciec zatroskany

Wciąż myślał o synu: Co z niego wyrośnie?

Czy będzie siać zboże ubrany w łachmany

O spóźnionej wiośnie?

A wtedy zostanie w ostatnim stuleciu?,

W zeszłym tysiącleciu.

Syn się bardzo przejął ojca uwagami,

Ostro więc rozpoczął swoją edukację.

Chłonął agronomię dniam i nocami,

I nawet w wakcje.

Chciał mechanizować w ostatnim stuleciu,

W zeszłym tysiącleciu.

Kupił więc maszyny wszystkie całkiem nowe,

Kombajny, przetwórnie, jakich mało w świecie,

Supernowoczesne i komputerowe,

Z miejscem w Internecie.

I wyprzedził Zachód w ostatnim stuleciu,

W zeszłym tysiącleciu.