znalazłam w przestrzeni serca

cichy zakamarek

miejsce tchnące spokojem

swojskie i pachnące ziołami

jak kraina dzieciństwa

gdzie bzy rozkwitają

a dmuchawce tańczą w słońcu

odkryłam domek wśród łąk

obrośnięty bluszczem

drewniany omszony płot

i ławkę w słońcu

odpoczywam

odpływam w marzenia

wciąż głębiej i głębiej

a zgiełk teraźniejszości

umyka w nicość niczym dręczący sen