PANCERZ

Pancerz, Boże, mi ześlij

Na kształt niewidzialnej bani

Wśliznę się do niej, zanurzę

Nic mnie tutaj nie zrani

Żadne słowo fałszywe

Od lat udawane uczucie

Zdrada najbliższej osoby

Niepewność w każdej minucie

Uśmiech smutniejszy niż smutek

Troska zbyt często spóźniona

Zbliżenia naprędce z litości

Kłótnia niedokończona

Ucieczki w krainę książek

Budzenie się, zasypianie

Samotne, długie spacery

Tłumione pożądanie

Pancerz mi, Boże, ześlij

Odpocznę – boli mnie głowa

Przycupnę cichutko, przeczekam

Jutro zacznę od nowa