noc rozsiadła się wygodnie  

dla niej tańczą nasze cienie  

smak rozbudza warg ciekawość  

i znajome palców drżenie  

krótszy oddech czas ponagla  

krwią wzburzoną skóra płonie  

nazbyt ciasna ta sukienka  

chcę byś mnie uwolnił od niej  

przeniknąłeś moje myśli  

ciał spragnionych duet zgrany  

i mieszany dłoni kwartet  

strun dotyka zakazanych  

ten  prawdziwy koncert zmysłów  

pożądania gra muzyką  

rumieńcami noc oblewa  

co w welonie czerni nikną  

nasze szepty jak piosenka  

harmonijne ruchów tony  

vivo presto prestissimo  

teraz cisza się rozdzwoni  

twarz opadła ze zmęczenia  

na mą pierś co oddech traci  

by w symfonii tego aktu  

trwać spełnieniem  żądz bogaci  

świt rozprasza  nasze cienie  

tu adagio milkną dźwięki  

zasypiamy mówiąc cicho  

słowo kocham jak z piosenki