kiedy milczysz szybciej się zaziębiam.

niewypowiedziane słowa wiszą  jak sople

- zamrożone łzy, spływające  na pokuszenie

grawitacji. chwieją się na krawędziach.

czy gdybym rzuciła się w dół,

zdążyłabym zastygnąć jak uwięzione krople?

taka cicha noc.

chłód  bezszelestnie wślizguje się w szczeliny,

niczym mróz rozsadza nieskazitelnie brudne myśli .

a ty siedzisz na lodowym tronie

i jednym spojrzeniem zamieniasz szyby w ażurowe klatki.