zgubić okulary i pewność spojrzenia

opętać myślami serce nie całkiem już uległe

szczerość za komunizmu niewartą ani grosza

ekshumować dla niepoznaki

nikomu już nie wybaczać – bo ten taki i owaki

dzielić życie ze śmiercią

nie wyznaczać granic

bo jako na ziemi tak i w niebie wychodzi samo

bez interwencji