Pierwsza strofa tego bardzo melodyjnego nokturnu trzyma pięknie naturalny swój rytm, który gubi się w dwóch następnych - i przywraca na finał w wersach ostatnich. Można to łatwo poprawić (np. tak?)

swej tajniki zgłębiam duszy
grzechy błędy popełnione
me sumienie pragnę skruszyć
pojąć co nieodgadnione

gdy zmęczenie gubi myśli
a za oknem ranek świta
biegnę lepsze jutro wyśnić
z Morfeuszem się przywitać

w magii mroku w błogiej ciszy
serce słyszę jak łomota
pod palcami dźwięk klawiszy
deszcz za oknem kiedy słota

To pieśń nocy - i chyba warto potrudzić się o jej stronę wokalną